مقصود از « هدف » امام حسین (ع) در حادثه کربلا ، چیزی است که آن حضرت برای دست یافتن به آنها یا تحقق آنها هرچند در زمانهای بعد ، دست به آن قیام زد و در این راه ، شهید شد . فهرستی از این اهداف مقدس به این صورت است :
1 - زنده کردن اسلام
2 - آگاه ساختن مسلمانان و افشای ماهیت واقعی امویان
3 - احیاءی سنت نبوی و سیره علوی
4 - اصلاح جامعه و به حرکت در آوردن امت
5 - از بین بردن سلطه استبدادی بنی امیه بر جهان اسلام
6 - آزادسازی اراده ملت از محکومیت سلطه و زور
7 - حاکم ساختن حق و نیرو بخشیدن به حق پرستان
8 - تأمین قسط و عدل اجتماعی و اجرای قانون شرع
9 - از بین بردن بدعتها و کجرویها
10 - تأسیس یک مکتب عالی تربیتی و شخصیت بخشیدن به جامعه
این هدفها ، هم در اندیشه و عمل سیدالشهداء ، جلوه گر بود ، هم در یاران و سربازانش .
از جمله سخنان امام حسین (ع) که گویای اهداف اوست ، عبارت است از :
« ... اِنما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الا صلاحِ فی اُمةِ جَدی ، اُریدُ اَنْ آمُرَ بِالمَعرُوفِ وَ اَنهی عَنِ المُنکرِ وَ اَسیرَ بِسیرَةِ جَدی وَ أبی عَلِیبنِ أبی طالِب » .(123)
صفحه 63
و در نامه خود به بزرگان بصره نوشت :
« ... أنَا اَدْعُوکمْ اِلی کتابِ اللهِ وَ سُنةِ نَبِیهِ ، فَإ ن السنةَ قَد اُمیتَتْ وَ البِدعَةَ قَد اُحْییتْ فَاِنْ تَسمَعُوا قَولی اَهْدِکم سَبیلَ الرشادِ » .
و در نامه ای که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت ، رسالت امامت را اینگونه ترسیم فرمود :
« ... فَلَعَمْری مَا الا مامُ إ لا العامِلُ بِالکتابِ وَ الاخِذُ بِالقِسطِ وَالدائِنُ بِالحَق وَالحابِسُ نَفسَهُ عَلی ذاتِ اللهِ ، وَالسلام » .
و در کربلا به یاران خویش فرمود : « اَلاتَرَوْنَ اِلی الحَق لایعْمَلُ بِهِ وَالِی الباطِلِ لایتَناهی عَنْه ، لِیرغَبِ المُؤ مِنُ فی لِقأ اللهِ ، فَإ نی لا اَرَی المَوتَ إ لا سَعادَةً وَالحَیاةَ مَعَ الظالِمینَ إ لا بَرَما » .
از حسین اکتفا به نام حسین
نبود در خور مقام حسین
بلکه یابد که خلق دریابند
علت اصلی قیام حسین
کشته شد زیر بار ظلم نرفت
به به از قدرت تمام حسین
بهر احیاءی دین شهادت یافت
زنده شد نام دین زنام حسین (127)
123 - حیاة الا مام الحسین بن علی ، ج 2 ، ص 264 . 124 - همان ، ص 322 . 125 - همان ، ص 340 . 126 - حیاة الا مام الحسین بن علی ، ج 3 ، ص 98 . 127 - حسین ، پیشوای انسانها ، ص 53 .
