سئوال: 4

باتوجه به اینکه حضرت امام حسین می دانست در سفر به کربلا شهید می شود پس چرا خانواده اش را همرا خود به کربلا برد؟

پاسخ:

      مسلم است که اگر امام بدون زن و فرزند بلکه با هفتاد یا صد یا پانصد مرد جنگی از مکه به سوی کوفه رهسپار می‏شد، به راحتی ممکن بود که به آنان برچسب یاغی، مفسد، خارجی و ... بزنند و در همان اولین برخورد در بیرون کوفه آنان را به عنوان خارجی و حَروُری از بین ببرند که در این صورت کشته می‏شدند و اثری از آنان در صفحه آن روز یا هر روز تاریخ باقی نمی‏ماند.

  2ـ بعید نبود که حکومتیان به عنوان لشکر فاتح به مکه یا مدینه حمله کنند و برای درس عبرت گرفتن به دیگران هر جنایت فجیعی را در باره زن و فرزند امام مرتکب شوند، همان گونه که در واقعه حرةبا اهل مدینه چنین کردند.

3ـ خانواده امام حسین(ع) توانستند پیام‏رسان حادثه کربلا باشند و در کوفه، شام، مدینه و بین راه، تنها کافی بود که خود را معرفی سازند که نوه‏ها و فرزندان نوه‏های پیامبرند و لااقل شامیان بفهمند پیامبر اکرم(ص)، خویشاوندانی نزدیک تر از معاویه و یزید دارد که به فرمان یزید کشته و اسیر گشته‏اند.

4ـ مقاومت خانواده امام بر انجام واجبات الهی در باره احکامی را که می‏رفت تا مندرس شود، زنده ساخت که از جمله آنها می‏توان اصرار آنان بر حفظ حجاب، حفظ خود از نامحرمان، جلوگیری از مورد دید واقع شدن، جلوگیری از اختلاط زن و مرد نام برد .

5ـ نشان دادن راه مبارزه به تمامی مبارزان، که اگر خانواده خوب تربیت شد و خوب آموزش دید، در بحبوحه کار، همراه، همگام و هماهنگ با نهضت است، سخنان زنان در تقویت مردان برای دفاع از امام حسین(ع) و برای دفاع از اهل بیت، نشان می‏دهد که کار کردن بر روی خانواده و تربیت آنان اثر مهمی در پیشرفت کار دارد. بی‏جهت نبوده که خداوند به پیامبر اکرم(ص) فرمود: «و انذر عشیرتک الاقربین»⁽ سوره شعراء، آیه 214⁾ و به اهل ایمان دستور داده است: «قوا انفسکم و اهلیکم نارا وقودها الناس و الحجارة». (سوره تحریم، آیه 6)

به هر حال امام نشان داد که در دوران فراغت باید به انسان‏سازی پرداخت تا در روز حادثه آن انسان‏ها با مقاومت و فداکاری انسان را در راه هدف یاری دهند.

6ـ نشان دادن قدرت روحی امام که حتی در بحبوحه جنگ، فشار دشمن، جراحت‏های زیاد، تشنگی و ... از زن و فرزند خود غافل نمی‏شود و این نشانگر اوج روحی و کمال روحی امام است، که باید در چنان صحنه‏هایی بروز کند.

زیاد دیده شده که در تصادفات و غیره، فرد از خانواده و فرزندانش غافل می‏شود و در لحظاتی تمام فکرش به خودش و نجات خودش معطوف است و گاهی حتی با نابودی آنان به دست خود، راه نجات خود را می‏پوید نشان دادن روحیه‏ای بر عکس، حتی در آخرین لحظات آن گونه که در رجزهای امام حسین(ع) و کلماتش ظاهر است اوج روحیه او را می‏رساند نظیر: «من حسین بن‏علی هستم، سوگند خورده‏ام که سر تسلیم فرو نیاورم، از خانواده پدرم دفاع کنم، بر دین پیامبر حرکت می‏نمایم.»⁽ موسوعة کلمات الامام الحسین، 499⁾

یا کلام معروف امام حسین(ع) که خطاب به آنان فرمود: اگر دین ندارید و از معاد نمی‏ترسید در این دنیایتان آزادمرد باشید ... من با شما می‏جنگم و شما با من می‏جنگید و زنان گناهی ندارند، تا من زنده‏ام سرکشان، یاغیان و جاهلانتان را از تعرض به خانواده‏ام باز دارید. با این کلمات نشان داد که غیرت و مردانگی در هر حالی و لو آخرین لحظه حیات باشد، خوب است، اگر زن و فرزند همراه او نبودند چنین پیامی را نمی‏توانست به این زیبایی بیان کند.

7ـ آموزش اینکه دفاع از کیان اسلام و دفاع از عقیده و آرمان زن و مرد نمی‏شناسد و هر کس در حد توان خود می‏تواند در این امر مهم شریک باشد.

8ـ نمایاندن چهره واقعی دشمن، که در راه رسیدن به مقام، حتی ناجوانمردانه‏ترین شیوه‏ها را به کار می‏برد و زن و کودکان که از تعرض مصونند و در جنگ‏ها نباید مورد آزار و اذیت یا کمبود امکانات قرار گیرند را در معرض شدیدترین تضییقات قرار داد و حتی آنان را از آب منع کرد و علاوه بر مردان که تشنه جان دادند زنان نیز در حالت تشنگی شدید به سر می‏بردند.

به هرحال امام حسین (ع) حقانیت خود را باهمراه کردن خانواده اش ثابت کرد وپیام عاشورا وقیام خود را بوسیله آنان زنده نگه داشت.